Körün gözü uzağı görür; bilmezsin. Gönül derin hisseder; duymazsın. Fakirin ağı tutar; umursamazsın!

Hayat adama ilmik atar… Yokluğun, varlığın bir! Su damlası gibi akarsın ölüme. Toprakta bıraktığın iz konuşur arkandan. Rüzgâr gibi geçersin nefesten…

Anlık bir mazi kalırsın hatırda.

Hiçliktir sırrın; göremezsin. Göçer; geri gelirsin bu dünyaya.

“Yansıma”