Boğazımıza kadar boka battık…

Boş yere seviyoruz! Gözyaşlarımız ucuz, umutlarımız iki kuruşluk… Acımız bile sahte.

Kıyafetlere büründük yalandan. İçimiz çırılçıplak. Sokaklar kendini ararken kaybolanlarla dolu; tatsız, tuzsuz…

Aşkı aramak günah artık! Elimizde kalan, bir tutam umut…Kaderden haber bekliyoruz; suskun ve sedasız…

Olmayan geleceği düşünmüyoruz artık! Geçmişe haykırıp günü kurtarma çabasındayız. Yaşarken öldüğümüzü görmeksizin, öldüğümüzde nereye gömüleceğimiz derdindeyiz…

Dünya herkese aynı dönüyor aslında…

Ben bir dilenciyim… Sokaklara adımı kazıyorum. Ekmek kırıntıları ile konuşuyorum.

Sen ise; bir esinti. Gelip geçiyorsun! İsmin yansıyor kaldırıma…

İkimiz de Yaradandan, Hayattan dileniyoruz. Dua ederek avutuyoruz ruhları!

Bir gün gelecek; ben sana bakacağım! O gün gelecek sen bana selam vereceksin…

Hayat ölümü çoktan tanıdı. Bir biz tanışamadık…

“Yansıma”