“Denge dediğin”


Yalnızlık başlar anlatmaya;

Mutlak doğru ya da mutlak yanlış yok aslında… Her mutlak doğruda birçok yanlışın ve her mutlak yanlışta yaptığın birçok doğru var sanki. O kapı açılmıyor eğer iki uç nokta birleşmezse! Birini severken içinde bir yerde hep tek başınasındır ya; yalnızken aşkı hep arar gibi. Denge dediğin; dengesiz bir terazi. Sürekli yürürken sanki zaman durmuş gibi…

“Yansıma”


Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir